In 1988 werd ik - Marita - uitgenodigd door een paar oudere vrienden om mee te gaan naar Sri Lanka. Nadat manlief zei "natuurlijk ga je " ondanks dat er in die tijd nog 3 van de 5 kinderen thuis woonden en dat we kantoor aan huis hadden was de beslissing snel genomen.
Bij de aankomst in Sri Lanka stond ik op de vliegtuigtrap en had direct het gevoel dat ik thuis kwam! Na een heerlijke reis was ik verkocht.
Tja en dan ga je terug naar Nederland - boos als je de karren met eten, honden en kattenvoer in allerlei variaties ziet - terwijl je weet dat er aan de andere kant van de wereld zwaar ondervoedde kinderen in de meest erbarmelijke situaties leven. Dat was voor mij moeilijk te combineren en ondanks het fijne goede leven dat ik had, was ik niet zo erg blij meer. 3 maanden later was ik weer in Sri Lanka. Daarna heb ik in Sri Lanka een meisje financieel geadopteerd. Na haar bezocht te hebben en een uitgebreid gesprek met haar coördinator bleef de gedachte maar rond spoken "wat kan ik doen". De coördinator van mijn sponsor kindje had geprobeerd mij over te halen zelf een groep kinderen te gaan helpen. Nog meer onrust - vragen van kan ik dat wel - twijfelen, houd ik dit vol, vind ik genoeg sponsor ouders - je kan er niet zomaar mee stoppen enz.
Mijn man Dick heeft mij in die tijd geweldig gesupport (doet hij trouwens nog hoor) en al snel was de beslissing genomen en werd Nederlanka - Ālōka Foundation gestart - eerst met 10 kinderen en dat werden er al snel 25, 50 en ga maar door tot 150.
Inmiddels zijn we al ruim 25 jaar onderweg - hebben veel fijne mensen leren kennen die ons mee hielpen om dit alles in stand te kunnen houden. Want laten we eerlijk zijn, wat doe je zonder een groep sponsorouders en donateurs? Na een jaar gingen we heel voorzichtig denken aan een huisje bouwen voor 1 van de kinderen en dat is inmiddels uitgegroeid tot ruim 200 huisjes.
Bij dit alles hebben we een studenten fonds waar o.a een arts, advocate, ingenieur en meerdere verpleegsters uit voort gekomen zijn - een melkprogramma waar zo'n 750 kinderen 2 x per week melk en een broodje krijgen. Daar buiten verschillende bibliotheken opgestart, waterputten - wctjes en kleine bruggetjes gebouwd. Een Ayurvedha kliniek uitgebreid die regelmatig van medicijnen voorzien wordt. Dat is in het kort hoe onze foundation ontstaan is en wat ze tot op heden heeft gedaan. Onze grote trots is de tandarts kliniek voor de schoolkinderen van Pugoda waar zij gratis gebitsverzorging krijgen, na
schooltijd kunnen de inwoners naar de tandarts - zij betalen een kleine vergoeding (2010). In Colombo en Dedigama zijn inmiddels ook een tandarts unit geopend (2014)
Maar onze belangrijkste doelstelling is nog steeds kansarme kinderen een beter leven te geven d.m.v financiële adoptie.
