NIMESH EN ZIJN LEUKE GEZINNETJE!

EINDELIJK IS HET GELUKT OM NIMESH WEER TE ZIEN! HIJ HEEFT ZELF EEN 3-WHEELER KUNNEN KOPEN EN WERKT KEIHARD   OM ZIJN GEZIN TE ONDERHOUDEN.

HET  IS ALLEEN JAMMER DAT ZE IN EEN GEBIED VAN RUBBERTAPPERS WONEN EN DIE HEBBEN HET NIET AL TE BREED DUS WORDT ER NIET IEDERE DAG VEEL VERDIEND.

GELUKKIG WEL GENOEG OM TE KUNNEN ETEN EN ZIJN TUKTUKKIE AF TE BETALEN.

NIMESH WAS EEN VENTJE VAN 5 TOEN WE HEM LEERDEN KENNEN, HIJ WOONDE MET ZIJN FAMILIE OP EEN BERG WAAR GEEN WEG NAAR TOE WAS.

ALLES WERD DUS LOPEND EN SPRINGEND VAN  ROTS NAAR ROTS GEDAAN (OOK WIJ HOOR) OP EEN GEGEVEN MOMENT STONDEN WE OP ZE TE WACHTEN, ZAGEN HET GRAS HEEN EN WEER GAAN EN DAAR KWAM EEN STRALEND KOPPIE VAN EEN KLEIN JONGETJE TE VOORSCHIJN!

WAT EEN PRACHTIG GEZICHT EN VOOR DEZE JONGEN HADDEN WE AL HEEL SNEL FIJNE SPONSORS GEVONDEN WAT RESULTEERDE IN EEN LIEFDEVOLLE RELATIE.

INMIDDELS ZIJN WE 22 JAAR VERDER EN HEEFT NIMESH EEN LIEF GEZIN DAT SAMEN MET ZIJN MOEDER NOG STEEDS OP DE BERG WOONT.

ER IS NU WEL EEN WEG NAAR HUN HUIS GEMAAKT DUS HOEVEN ZE NIET MEER VOOR ELK WISSEWASJE DIE BERG OP EN AF TE KLAUTEREN.

                               

                                 NIMESH EN GANESHA - SANULI - NETHMIE EN SENUL

                                

  

                                 IS DIT LIEF OF NIET - ECHT EEN KIND VAN HAAR VADER

                                 

                                                             SAMEN MET OMA

                                 

WE NEMEN AFSCHEID EN VOELEN ONS MEER DAN TROTS DAT WE SAMEN MET MAART EN RIKI DEZE -TOEN- KLEINE JONGEN EN ZIJN GEZINNETJE ZO HEBBEN KUNNEN HELPEN!

VROEGER EEN KANSLOOS KIND EN NU EEN TROTSE VADER!

      

BOEKENPROGRAMMA

Vandaag hebben we het boekenprogramma, deze keer niet zo ver weg want we blijven in Colombo.

Het gaat om een gemeenteschool waar 150 jongens les krijgen, het is hier bepaald geen vetpot en de jongens zijn zo blij met het boekenpakket.

Pennen, kleurpotloden, schriften, passers en een paar schoenen, maar het leukste is een blauwe pet met het logo van de foundation!

Er ontstaat een heel ruilprogramma want sommige kleintjes hebben een maat die over hun oren valt - echt leuk om te zien, veel pret ook vooral als de haast 2 mtr lange Rob zich er mee bemoeit. Schitterend vinden ze die grote vooral aardige man die vooral ook grapjes maakt waar ze helemaal flauw om liggen!

Wat is het toch jammer dat er aan deze arme scholen niet wat meer aandacht besteedt wordt, het is zo pijnlijk als je weet dat al het geld naar de privé scholen gaat.

De luxe druipt eraf, de beste teachers worden door deze scholen "gekocht" hebben vaak een eigen zwembad en ga zo maar door.

Deze kinderen zijn al blij met het meest kleine cadeautje dat ze krijgen, wat zijn we blij dat er op het laatste moment net voor ons vertrek een grote donatie binnen kwam.

We worden uitgenodigd voor een kopje thee en dan krijg je ook gelegenheid om even met de teachers te praten.

Wat een geluk dat er toch nog zoveel bevlogen mensen zijn die hun best doen om deze kinderen door onderwijs een betere toekomst te geven!

 

                                                        

                          

 

EYECAMP EN ROBERT'S LAATSTE DAG!

Omdat Dick erg vermoeid is door de vele dingen die we de laatste dagen gedaan hebben besluiten we met elkaar dat wij "thuis" blijven en Robert onze taak vandaag overneemt.

En achteraf wat een geluk dat hij dit wilde doen, hadden we gedacht dat dit binnen een paar uur geklaard zou zijn niets was minder waar.

                                

     

Er waren veel meer mensen dan we uitgenodigd hadden, er is maar zelden een gelegenheid om je ogen te testen in het dorp want normaal moeten ze daarvoor naar Colombo. Dat betekend dat je geld voor de bus moet hebben maar ook dat er iemand mee moet voor de weg. Nu was het in het dorp dus de moeite waard om het te proberen toch aan de beurt te komen.

De meesten komen immers niet verder dan het dorp waar ze wonen, het ergste is eigenlijk dat er heel veel mensen zijn die een vergevorderde staar hebben en daar sta je dan. Helaas kunnen wij hen niet helpen

Een operatie kost zo veel geld dat kunnen ze nooit bij elkaar krijgen, dan maar 2 jaar op de wachtlijst voor een gratis  operatie en dan is het vaak te laat.

Waar we erg blij van worden is dat er met de brillen uit nederland 115 mensen geholpen kunnen worden.

Hoe ontroerend om te zien dat een oude mevrouw haar krantje weer kan lezen.

                                   

Robert loopt even bij de school die op het terrein is naar binnen, wat een feest want wat is er nou leuker om de klas op stelten te zetten. En de kinderen lekker mee kunnen doen zonder een boos gezicht van de leraar.               

                                      

         

Mooie afleiding, het is Roberts laatste dag ondanks dat het vermoeiend was heeft hij er erg van genoten, vooral om de blijdschap die hij is tegen gekomen.

Jammer dat hij weer naar huis gaat, we hebben een ontzettend fijne tijd gehad + leuke en mooie dingen kunnen doen.

                                       

Dag Robs goede reis en bedankt dat je ons zo goed hebt geholpen!

PROBLEMEN MET DE VERBINDINGEN EN DE FOTOTOESTELLEN

VAN ALLES EN NOG WAT GAAT ER MIS!

DRAMA'S MET DE VERBINDINGEN - 2 SONY FOTOTOESTELLEN DIE BEIDE KAPOT ZIJN, 1 IS ER GEMAAKT MAAR WE KUNNEN GEEN ADAPTER VOOR DE FOTO'S KOPEN EN GA ZO MAAR DOOR.

WE ZIJN ER MEE BEZIG EN HOPEN DAT WE SNEL WEER EEN BERICHT OP DE BLOG KUNNEN ZETTEN.

ALLES GAAT GOED HIER EN WE GAAN AAN DE LAATSTE DAGEN BEGINNEN!

MOCHT HET MET DE BLOG NIET LUKKEN DAN KUNNEN WE VOLGENDE WEEK THUIS WEER ZORGEN DAT HET ALLEMAAL IN ORDE KOMT.

HARTELIJKE GROET VAN DICK EN MARITA

VOOR DE 1E KEER NAAR BERUWELA!

                                

Vandaag voor het eerst naar Beruwela waar we nog steeds de Tsunami groep hebben, er zijn wat kinderen die op de uitslag van het O-level examen wachten dat waarschijnlijk eind april komt. Zeg waarschijnlijk want het wordt hier niet zo nauw genomen - ondertussen doen de kinderen een computer cursus of zoals bij de jongens een monteur, loodgieter of metselaar cursus.

Maar ze hopen natuurlijk dat ze door kunnen gaan voor hun A-level,  zij doen examen in  december dit jaar.

                                                

We gaan beginnen, Robert ziet na 10 jaar eindelijk zijn sponsorkindje (toen 2 jaar) Sandun weer, echt leuk alhoewel Sandun helemaal in shock is want Robert is in zijn ogen zo veranderd. Maar dan ineens herkend hij iets en vliegt in zijn armen, wat een ontroering! Jammer dat we de foto van 10 jaar geleden niet bij ons hebben, wat een kleine man was het!

                             

Is het normaal een georganiseerde bijenkomst deze keer dus niet, alles hangt om Dick heen ze zijn zo blij dat hij weer hersteld is van alle narigheid die hij heeft moeten doorstaan. Kusjes,handjes, bloemen en ga maar door - maar ook zoveel respect voor Dick echt ontroerend!

Nou we laten het spul maar lekker gaan al met al is het echt een feest, we gaan nog wel een keertje terug om alles met Monika door te spreken!

                                                

Heerlijke dag en zoals we al schreven van sommige jongens zijn we echt ondersteboven zo groot zijn ze geworden, 2 slechts een half hoofd kleiner dan Robert en die is behoorlijk lang haha.

Zie het resultaat van jullie hulp!

     

NIEUW DAK VOOR MALOU'S MOEDER!

Vlak voordat we naar Sri gingen kregen we min of meer een noodkreet uit Sri Lanka.

Het dak van Malou's moeder stond op instorten!

Pfffft hoe kunnen we dat snel oplossen - na een telefoontje met Gamini is de oplossing snel gevonden, hij gaat de volgende dag gelijk kijken wat er gedaan kan/moet worden.

Het is ver weg, ergens voorbij de Universiteit van Kandy en dan echt waar 1 1/2 km stijl naar beneden, een riviertje over springen via rotsblokken, nog een stuk lopen en dan ben je er!

Gamini zegt altijd lachend  als die al bestaat - we gaan de hel in! We zijn blij dat Robert dit zware klusje voor ons wil doen en hij is verbaasd dat wij 2 keer daar geweest zijn. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen - knap hoor!

Gamini heeft er voor gezorgd dat het dak inmiddels klaar is en dat er binnen een houten constructie is die de zware platen kunnen dragen.

Maar ook de rondrennende apen op het dak op kunnen vangen want die vernielen graag dat soort dingen.

De foto's uit Nederland worden met tranen in de ogen bekeken zo blij zijn ze om weer wat van Malou en dochterje Miu te horen.

Maar dat niet alleen , ze zijn erg blij met het mooie nieuwe dak, deze moesson hoeft moeder niet overal meer potjes en pannetjes te neer zetten!