Omdat Dick erg vermoeid is door de vele dingen die we de laatste dagen gedaan hebben besluiten we met elkaar dat wij "thuis" blijven en Robert onze taak vandaag overneemt.
En achteraf wat een geluk dat hij dit wilde doen, hadden we gedacht dat dit binnen een paar uur geklaard zou zijn niets was minder waar.
Er waren veel meer mensen dan we uitgenodigd hadden, er is maar zelden een gelegenheid om je ogen te testen in het dorp want normaal moeten ze daarvoor naar Colombo. Dat betekend dat je geld voor de bus moet hebben maar ook dat er iemand mee moet voor de weg. Nu was het in het dorp dus de moeite waard om het te proberen toch aan de beurt te komen.
De meesten komen immers niet verder dan het dorp waar ze wonen, het ergste is eigenlijk dat er heel veel mensen zijn die een vergevorderde staar hebben en daar sta je dan. Helaas kunnen wij hen niet helpen
Een operatie kost zo veel geld dat kunnen ze nooit bij elkaar krijgen, dan maar 2 jaar op de wachtlijst voor een gratis operatie en dan is het vaak te laat.
Waar we erg blij van worden is dat er met de brillen uit nederland 115 mensen geholpen kunnen worden.
Hoe ontroerend om te zien dat een oude mevrouw haar krantje weer kan lezen.
Robert loopt even bij de school die op het terrein is naar binnen, wat een feest want wat is er nou leuker om de klas op stelten te zetten. En de kinderen lekker mee kunnen doen zonder een boos gezicht van de leraar.
Mooie afleiding, het is Roberts laatste dag ondanks dat het vermoeiend was heeft hij er erg van genoten, vooral om de blijdschap die hij is tegen gekomen.
Jammer dat hij weer naar huis gaat, we hebben een ontzettend fijne tijd gehad + leuke en mooie dingen kunnen doen.
Dag Robs goede reis en bedankt dat je ons zo goed hebt geholpen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten