Boekenprogramma in Kahaduwa,

10-02-2012 Vandaag hebben we het boekenprogramma in Kahaduwa.  05.30 uit bed want we willen graag zo vroeg mogelijk beginnen, is het koud bij jullie - hier is het af en toe heel erg warm, we hebben nu en dan storm en daarna pittige buien. Gelukkig meestal in de nacht maar het betekend wel dat het soms erg vochtig is, vandaag gaan we de bergen in naar een theeplantage waar een school voor de kinderen van de theepluksters en de andere werknemers is.

Vergeleken bij onze ervaringen van zo'n 20 jaar geleden zijn we verbaasd hoe goed er voor de kinderen en de werknemers gezorgd wordt, er is iedere dag een arts aanwezig, de medicijnen die evt nodig zijn worden voor ze betaald en als het nodig is worden ze naar het ziekenhuis gebracht.

Blij om dit alles te zien en en te weten dat de eigenaren (de meesten) eindelijk beter voor hun personeel zorgen.

De kinderen staan ons op  te wachten en heel vreemd, de meesten hebben nog nooit Sudu's gezien, vooral onze kleur haar en ogen vinden ze geweldig om te zien. Ze kijken je ook recht in je ogen of het nou wel echt waar is dat wij een andere kleur hebben, dit is iets wat maar weinig in Azië weinig voor komt meestal kijken de mensen je niet aan.

We gaan beginnen met een gebed van de monnik, daarna krijgen wij het witte polsbandje iets waar Dick en ik altijd erg blij meer zijn.

De kinderen zitten vol spanning te wachten want ze weten al wel dat er een cadeautje voor ieder kind is maar nog niet wat, maar eerst wordt er gedanst en gezongen en om de allerkleinste niet te lang te laten wachten gaan we tussendoor uitdelen. Het is zo schattig al die kleine humpies met die verwachtingsvolle snuitjes, vergeet niet dat de kinderen hier zelden of nooit iets krijgen, de ouders werken zich 3 slagen in de rondte om een maaltijd op tafel te krijgen laat staan schoolspulletjes of een cadeautje te kunnen kopen. Zelfs niet op hun verjaardag!

Voor de allerkleinsten hebben we een mooi kleurboek en kleurpotloden, voor de daarop volgende klassen, 6 dikke school schriften en een ballpoint, voor de hoogste klassen - jongens een mooie passerdoos en voor de meisjes een paraplu. 

Ja wat moeten die meiden daar nou mee! Vergeet niet dat de meesten kinderen een paar kilometer moeten lopen - zowel in de zon als in de regen, natte haren is hier een drama het duurt uren voordat ze weer droog zijn, vaak zijn ze dan ook verkouden  - dus ..... alleen maar stralende gezichtjes! Ja nog iets over een paraplu - zoals onze kinderen met een telefoon rond lopen is een paraplu voor de meisjes hier een ding om er bij te horen.

Ze zijn er meer dan blij mee enne.....hier en daar een jaloerse blik van de teachers haha!

Het zit er weer op, we gaan nog even door met foto's maken en daarna op naar de heerlijke banaantjes, mango en andere lekkernijen.

We gaan weer terug uitgezwaaid door al die leuke tevreden kinderen die hopen dat we volgend jaar weer terug komen om weer zo'n leuk feestje met elkaar te vieren!

Ayobowan - hartelijke groet van Dick en Marita