Doordat we in dat heerlijke huis in Balapitiya wonen moeten we ook iedere keer als we naar Pugoda gaan om half 6 ons bed uit en lekker weer of niet het blijft erg vroeg.
Maar kan ook gelijk vertellen dat we een geweldige dag achter de rug hebben ondanks het feit dat we pas om 8 uur weer thuis waren. De nieuwe highway levert heel wat voordeel op, maar liefst 3 uur minder in de auto!
Als 1rste gaan we een nieuw speeltuintje openen, dolblij zijn ze er mee, het gaat om 1 van de kleine achteraf schooltjes waar we ook melk en broodjes brengen. Het is zo oneerlijk verdeeld - er wordt alleen aandacht gegeven aan de grote scholen in de steden en verder moeten ze het maar uitzoeken.
Aunty Corrie, sponsor van het 1rste uur werd vorige maand 80 jaar en zij besloot om een cadeau aan Sri Lanka te geven, geweldig en daarom konden we het speeltuintje veel eerder maken dan we dachten.
Zo was het - 1 kapotte schommel en....
Zo is het geworden!
Wat zijn de kinderen blij, we hebben het al eens eerder geschreven, in Nederland hebben we geen flauwe notie wat zo'n speeltuintje betekend. Zelf zijn we daar ook iedere keer weer verbaasd over want het went nooit, zoveel plezier, zo blij dat ze er mee mogen spelen. Eigenlijk weten we niet eens hoe je het moet omschrijven, niet alleen de kinderen zijn blij maar vooral ook de teachers omdat ze hun kinderen nu ook eens wat anders kunnen laten doen. Bovendien is het ook nog eens goed voor de beweging, een positieve gym waar de kinderen uit zichzelf aan meedoen zeggen ze lachend!
Het was een mooi begin van de dag!
Op naar de Ravi familie, zouden we een klein stukje aanbouwen zien we tot onze verbazing dat het nieuwe gedeelte al aan rooflevel is. Kanjer Gamini heeft dat toch maar mooi weervoor elkaar gekregen!
Dan even snel naar Walter en Indrani, we gaan ze gedag zeggen en zoals altijd met een brok in ons keel maar met een lach en een traan spreken we af dat we elkaar volgend jaar weer zien!
We gaan weer verder want op de terugweg willen we nog een gezinnetje bezoeken waar net een babytje geboren is - ze hebben een kamer gehuurd in een groot huis waar ze maar liefst 3500 rps voor moeten betalen. Ze hebben nauwelijks iets van meubeltjes, een bed met 3 planken erin als ik erop ga zitten zak ik zowat met moeder en kind erdoor. Wat een ellendige situatie, gelukkig hebben we nog wat babykleertjes weliswaar nog aan de grote kant maar mamma is er erg blij mee.
Verder kopen we een ventilator voor ze, het is bloed en bloed heet in de kamer, niet goed voor de vader en moeder en zeker niet voor de piepkleine baby, wat een mooi kindje en wat een prachtig kopje met haar!
Waarschijnlijk hebben we een sponsor voor dit gezinnetje, gaan er samen aan werken om ze een beter leven te geven dan ze nu hebben.
Niet nodig om te vertellen dat ze meer dan blij zijn!
We gaan weer terug naar Balapitiya, weer zijn we blij met de nieuwe weg Gamini heeft het gevoel dat hij in de hemel rijd in plaats van die heksenketel op de Galle road.
Thuis drinken we nog een bakje koffie en nemen we de dag nog even door, oa as zondag dan komen Priantha en Lalitha uit Udugama we zijn dan met zijn achten - we kijken er naar uit want het beloofd een gezellig dagje te worden.
Dat was het weer - hartelijke groet uit Sri Lanka van Dick en Marita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten