BOEKENPROGRAMMA en de laatste keer naar Pugoda!

Wat raar om dat te schrijven! Het betekend dat we al een beetje aan het voorbereiden zijn om weer naar huis te vliegen. Hé nu al, het is ook ieder jaar hetzelfde liedje - waar blijft de tijd?

We gaan vandaag eerst met het boekenprogramma beginnen, Gamini heeft bij ons in Balapitiya geslapen en na een gezellig ontbijt vertrekken we vroeg zodat we voor de ergste warmte klaar zijn.

Als we bij de school aan komen staat er een groep van 45 kindjes vol verwachting en stralende smoeltjes op ons te wachten en allemaal met een mooi boeketje bloemen in hun handjes. Wat is dat toch altijd schattig en lief.

Deze keer zijn de kindjes van 6 tot 10 jaar aan de beurt, de principal houd een toespraak en legt uit wat we komen doen, nu zijn de oortjes helemaal gespitst.
Voordat er een eindeloze toespraak komt zeggen we tegen Gamini dat we graag willen beginnen en de kleintjes niet al te lang willen laten wachten.

Wat een feest om de pakketten te geven, maar eerst een klein ritueeltje, in Sri schud je geen handen maar de kinderen vinden het prachtig om dat te doen! Eerst een boeketje - handje schudden - dankjewel zeggen en dan heel gauw die grote tas met al dat moois aanpakken.
Geweldig, af en toe liggen we flauw van het lachen - wat een leuke ochtend!
Alle kinderen maar ook de juffen zijn meer dan blij en wij ook hoor - dankjewel sponsors van het boekenprogramma.

We rijden snel naar Walter en Indrani, de koffie staat klaar daarna gaan we naar het huisje van Rasika en Ruwan waar de ouders zo enthousiast aan het bouwen zijn dat we niet weten wat we zien. Helemaal trots wordt alles uitgelegd wat ze allemaal gedaan hebben en wat er nog gedaan moet worden. Wat fijn om te zien dat ze zo hun best doen om een mooi huisje te bouwen.

Daarna naar Hanwella om de Ravi familie te bezoeken, met open mond staan we te kijken naar het werk dat Gamini in korte tijd verzet heeft. Moeder komt stralend naar ons toe en zegt hoe blij ze met haar mooie paleisje is. Nou kunnen het ons voorstellen hoor als we nog terug denken aan hoe verschrikkelijk ze een jaar geleden woonden - om kippenvel te krijgen! De ramen en de deur worden volgende week geplaatst, omdat het hout nog te vochtig moet dat nog even wachten - hopen dat het voor vertrek nog klaar is. Een mooie radio van hun sponsor Aunty maakt het feest helemaal compleet.

Wat een heerlijke dag, kunnen het niet vaak genoeg zeggen - wat maken jullie deze mensen blij!