Korosduwa en Munhene

29-01-2012 We gaan  vandaag  ons  1e grote project (1990) in Korosduwa bezoeken  wat waren we allemaal  blij om elkaar weer eens te zien en daarbij wat zijn Dick en ik trots - geweldig! Alle vaders en haast alle  kinderen hebben werk, de meisjes zijn vaak al getrouwd en hebben een kindje, de huisjes zien er goed en schoon uit, overal fruitbomen en bloemen er is nauwelijks onenigheid dus mijn liefje wat wil je nog meer! Vergeet niet dat het hier om sloppenwijk kinderen gaat die toen in verschrikkelijke omstandigheden leefden in een wijk die bestond uit alcoholisten, drugsgebruikers en hoeren! Hier wat foto's van de Korosduwa kinderen dan snappen jullie vast waarom we zo gelukkig en trots zijn.

 Johan en zijn mooie familie

 Chathurika met haar moeder en schoonzusje

Sriakanthie met haar man en kindjes

           Dilshan en zijn moeder                 Moeder Kamala, Manisha en Nimesha

We mogen er met zijn allen heel erg blij om zijn en niet te vergeten dankzij jullie fantastische jarenlange support en natuurlijk ook de inzet van onze jongste zoon Dave en zijn school. Zij hebben dankzij een nachtmarathon die ze voor dit project hebben gehouden het geld bij elkaar gesport om het land te kunnen kopen en de 2e marathon om met de bouw te beginnen. Toppie - allemaal heel erg bedankt!

We nemen afscheid van ze en hopen allemaal dat we elkaar weerzien.

Op naar Munhene oa om een koelkast en een eethoekje te brengen, de koelkast is voor de vader van Ashen, ernstig diabetisch patiënt waarvan voor de tweede keer een stuk van zijn voet is afgezet. Een van de grootste redenen is dat hij zijn insuline niet koel kan bewaren waardoor het niet goed werkt. Hij is helemaal sprakeloos, wie geeft er nou  zomaar een koelkast. We spreken wel met hem af dat als het nodig is ook andere mensen hun insuline daar mogen bewaren en dat is geen probleem.

Van uncle Cees kregen Sachini en haar familie een mooi eethoekje, de koning te rijk maar tegelijkertijd ook erg verdrietig omdat Cees ziek is - hij heeft encefalitis en is ernstig ziek - van hieruit krijgt hij de allerliefste groeten en wordt er bij de tempel gebeden voor spoedig herstel!

We gaan verder naar de andere huisjes, ook hier gaat het goed met de voormalige Tsunami slachtoffers, er is weer een babytje opkomst en de groep groeit gestaag.

We gaan terug naar de bungalow want morgen gaan we naar Balapitiya om lekker vakantie te houden dus...... inpakken en wegwezen, Gamini maakt nog een leuke groepsfoto en we gaan er vandoor, het liefste zouden we blijven maar we moeten af en toe ook aan ons zelf denken.

Lieve mensen dit is het voorlopig even, zoals ik al schreef gaan we naar ons vakantie plekje om bij te komen van de toch best drukke 4 weken.

Maar....... zijn er belangrijke of leuke berichten dan horen jullie uiteraard van ons - bedankt voor alle lieve, leuke mails, telefoontjes en helaas toch ook verdrietige mails en telefoontjes!

Lieve groeten van Dick en Marita       Ayubowan en veel Santosy (geluk)