Het winkeltje is open!

Het lijkt wel of we de laatste dagen alleen maar kleine feestjes vieren! de laatste weken zijn aan gebroken en we zijn haast iedere dag dingen aan het afronden. Gingen we vorige week bij de weduwe, haar 3 kindjes en haar 86 jarige schoonmoeder weg met een verdrietig gevoel. Vandaag hebben we zo iets van - spannend hoe zou het met ze zijn?

Oma staat ons met een grote glimlach op haar gezicht op te wachten, moeder is even met een tuktuk naar het dorp om eieren en nog wat kleine spulletjes voor de winkel te kopen. We wachten met spanning tot ze terug komt!

                          

                                             Wat ziet het er al mooi uit!

Even later komt ze er aan met echt een grote zak vol dingetjes om te verkopen en ook een grote kartonnen doos met eieren. Het hele spul begint gelijk met uit pakken en alles op de schappen te leggen.

 

Hoe aandoenlijk is dit alles, we krijgen er tranen van - wat een verschil met vorige week, de verdrietige gezichtjes van de kinderen klaren helemaal op, moeder en oma halen opgelucht adem. De toekomst ziet er voor hen allen zoveel beter uit!

Dick koopt voor Gamini en zijn gezin een tas vol boodschappen, rijst, dahl, aardappelen, uien, knoflook en nog meer. Zij staat te stralen want ze heeft op de eerste dag natuurlijk al een mega omzet. En voor Gamini weer even een zorg minder!

                            

Ondertussen zijn we bezig om het huis aan de buitenkant te bekijken, er zijn 3 openingen waar nog kozijnen en ramen in moeten. Er spoken allerlei dingen door mijn hoofd, er is immers een meisje van 13 in huis dat binnenkort big girl zal worden - geen vader meer heeft die haar kan beschermen en aanranding schering en inslag is. En nu is er ook nog een winkeltje waar wel het een en ander te halen is. Als Gamini het over telefoonkaart verkoop heeft krijg ik het helemaal spaans.

                              

Snel overleg, we zijn blut wat nu - kunnen niet nog een jaar wachten om dit af te maken. Als we weer thuis zijn maar weer eens alle papieren op tafel om te kijken waar we op kunnen besparen zodat dit huis voor iedereen veilig wordt.

Dat rot geld ook altijd - wanneer komt die ton van de Sponsorloterij nu eens binnen zodat we alles af kunnen maken!

                               

Oma wat bewonderen we je, 86 jaar en werken als een paard, zorgen voor je kleinkinderen maar ook voor je schoondochter. Wat een geweldig mens!

Hopen dat jullie van dit verslag net zo blij en Santosay (gelukkig) worden als wij!

Ayubowan en een hartelijke groet uit Sri Lanka