We gaan eerst naar Jayame en we schrikken ons werkelijk te pletter, het halve huis is afgebroken en het is een grote puinhoop, nog erger dan in Pugoda. We weten eerlijk niet waar we het eerst moeten kijken - het is zo'n verschrikkelijke ongeorganiseerde bende. Het dak is er af, electriciteits draden hangen los door de kamer, alles ligt op een hoop en het ergste is dat het hier ook nog regelmatig regent. We zijn immers in de bergen met theeplantages waar het sowieso ook nog vochtig is. Er wonen hier kleine kinderen en wat te denken van de oude oma die inmiddels haar eerste achterkleinkindje heeft. Waar ze heel trots op is!
Nou ik schei maar uit want als we het tegen ze zeggen dat we ons zorgen maken - ook hier weer staan ze ons aan te kijken zo van maak je niet druk we weten niet beter. Maar voor ons is het even anders, het huis waar ze woonden was weliswaar met kleiwanden maar het zag er zo leuk en goed uit. Nou ja we zien wel, hopen in elk geval dat voor de moesson het dak erop zit. Het ergste is dat we blut zijn, hebben al zo veel gedaan dat er momenteel geen geld is om ze te helpen.
Blij zijn we dat oma's huisje nog helemaal heel is zodat zij met de kleinsten in ieder geval warm en droog kunnen slapen!
Oma's huisje en samen met haar klein- en achterkleinkind!
Oud en Nieuw
Zelfs Gamini is onderste boven!
'
Het nieuwe gedeelte!
We gaan naar Hansi en daar is het een heel ander verhaal, maar vertellen er gelijk bij dat we daar wel hebben kunnen helpen.
Even terug naar vorig jaar, vader is invalide door een auto ongeluk - had een mooi catering bedrijf - was een huis aan het bouwen. Daarna nauwelijks inkomen, een drama dus, de vloeren waren zo slecht dat de kinderen niet anders deden dan hoesten. De vloer zat vol ongedierte zodat iedereen ook nog eens vol wondjes aan hun benen zaten.
Laat staan de kleintjes die op de vloer speelden - het ziet er nu echt heel mooi uit, de vloer was vorig jaar al voor een gedeelte gelijk gemaakt en daar is nu de toplaag opgelegd - prachtig geworden! En dan - op een rommelhok na is het hele huis binnen en buiten gestuukt en het is echt mooi geworden. Ze zijn er allemaal zo blij mee en wij natuurlijk ook, de 2 oudste zusjes komen binnen en laten vol trots hun babytjes zien.
Ook de buurtjes komen en het is een drukte van jewelste helemaal als de doos met knuffels tevoorschijn komt.
We krijgen een heel wat beter gevoel dan bij het vorige huis, zijn erg blij voor de vader, vooral omdat zijn grote zorg over het huis voorbij is. Maar verdrietig voor de anderen!
We gaan terug en net zoals vanochtend hebben we weer mazzel en staan gelukkig niet in een dikke file, morgen naar Pugoda om daar de laatste klusjes af te maken. De tijd begint alweer te dringen, nog een goeie week en dan gaan we alweer naar Negombo voor de laatste dagen om daarna terug naar huis te vliegen!
Ayubowan hartelijke groet van Dick en Marita
Als alles klaar is wordt het laatste gedeelte van de buitenvloer gedaan!
Wat zijn we blij en trots met ons mooie huis en vooral de vloer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten