maandag 3 februari 2014

Kleine Indrani

Na 3 jaar vage informatie besluiten we om Indrani te gaan zoeken, door allerlei nare omstandigheden is ze haar mooie huisje kwijt geraakt en werkelijk op straat terecht gekomen.

Het laatste contact was dat ze op een klein stukje land in een piepklein houten huisje terecht was gekomen, samen met haar man en kleine dochter.
Indrani is voor ons en zeker voor mij altijd mijn kleine lieveling geweest en dat is altijd zo gebleven, we maken ons ongerust omdat we al zo lang niets van haar gehoord hebben.

Gelukkig weet Gamini nog ongeveer waar ze woont en we gaan op zoek, na veel vragen en rond rijden komen we in bekend gebied en waarachtig ze woont er nog!
Owh wat een emotioneel moment, tranen hangen aan de wimpers - ze kruipt tegen mij aan en omhelst Dick het is gelijk weer zo vertrouwd en alle onrust is gelijk weg.

Zij snapte er ook niets van waarom we niet meer kwamen en wij? Ook geen idee, meerdere keren een boodschap laten sturen, geschreven enz.
Om een lang verhaal kort te maken en er ook niet al teveel  over willen  vertellen, de boodschapper was zo ontzettend jaloers op onze intense verhouding, dat ze post, boodschap om af te spreken enz. gewoon niet heeft doorgegeven.

We snappen het wel, ze hebben volkomen aan de grond gezeten en nu staat er inplaats van een houten hutje een mooi in aanbouw stenen huisje. Het ziet er mooi, schoon en opgeruimd uit en dit helemaal op eigen kracht en zonder enige hulp van anderen.
En nu komt de aap uit de mouw, Indrani is altijd op handen gedragen zowel door ons als door haar sponsor-ouders. Uncle Cor had haar het liefste een wasmachine gegeven.
Omdat wij zo zoetjes aan wel weten hoe vreselijk jaloers de Srilankanen onderling zijn hebben we altijd geprobeerd om het zo rustig mogelijk te houden. En haar vooral niet boven de rest van de kinderen te bevoordelen. Het feit dat ze wees werd op haar 9e heeft de jaloezie niet tegen kunnen houden en wat hebben ze  gelachen toen ze met hun 3tjes op straat terecht kwamen.
 
                           

Ze verdienen een dikke pluim, Indrani omdat ze een zuinige huisvrouw is geworden en haar man die door keihard te werken, goed voor zijn gezin zorgt en vooral een goede vader is.
Hun droom is om nog 2 kleine kamers aan het huisje te bouwen voor hun  2 dochters - we weten zeker dat het hun gaat lukken!

Kind wat zijn we trots op jullie! 

                            

                                         

We nemen afscheid en spreken af dat we contact houden en wij hebben al voorzichtig in ons achterhoofd  om als het lukt nog even langs te om een paar oorbelletjes voor big girl Dulmini te brengen!  Mooie smoes haha!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten