De Pugoda groep is niet zo groot meer en vandaag is 1 van de meisjes klaar met school en krijgt ze een mooie naaimachine dus wordt die gelijk besteld.
Tharuni met haar mooie machine!
De eerste kinderen zijn er zo rond 2 uur en we gaan snel beginnen - het is warm in de tuin waar ze wachten er komt geen wind in en wat een verschil is het met wonen aan de kust. We hebben het al zo vaak geschreven maar het blijft toch iedere keer zo fijn om ze weer te zien. Geweldig zoals ze hun best op school doen, hoe goed ze er uit zien en vooral hoe blij ze zijn omdat het zoveel beter gaat dan vroeger. Alhoewel het natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn is. Een van de meisjes is begin van het jaar aangerand door een aantal heren, er is een rechtszaak maar zij zit in een internaat en mag nauwelijks contact met haar familie hebben.. Laat staan met ons - wat een verdrietige zaak, we krijgen heel erg de neiging om te zeggen dat er iets heel erg goed mis is maar ze kijken je aan waar maak je je druk om. Machteloos zijn we, woedend ook dat we er niets aan kunnen doen, de rechtszaak is in maart en we hopen toch zo dat ze haar leven weer op kan pakken.
Inmiddels is het grootse gedeelte van de studenten binnen en we gaan snel naar ze toe, ook op zaterdag en zondag hebben zij immers gewoon school! Wat is het toch een andere wereld, niks even gezellig met elkaar gaan sporten of wat anders doen - gewoon naar school. Het wordt natuurlijk anders als ze straks slagen voor hun A-level en naar de Universiteit kunnen en dat is dan ook hun streven.
De kleine jongen die erbij staat is natuurlijk nog lang geen student, zijn vader heeft een paar weken geleden een beroerte gehad en kan dus niet meer werken, er is geen enkele hulp en niemand kijkt naar ze om. Daarom hebben we hem even opgenomen in het studentenfonds totdat er een oplossing voor het gezin is gevonden.
Inmiddels is de tuktuk aangekomen om de trotse Tharuni, haar moeder en zusje maar vooral met die mooie naaimachine naar huis te brengen. Een naaimachine betekend dat ze voor de toekomst bv haar eigen bedrijfje kan beginnen en kleding maken zodat ze haar eigen inkomen heeft!
Inmiddels hebben we alle kinderen en op 2 na alle studenten gezien en het wordt tijd om te stoppen, een lekkere douche te nemen en met zijn 4tjes nog even de dag door te nemen.
Er wordt oa besloten om het dak van het huisje van Rasika en Ruwan af te maken - we hebben geen tijd om dat op zondag te doen omdat we al meerdere afspraken hebben. a.s. woensdag gaan we bij ze langs - genieten nu al van die glunderende gezichtjes. Alleen al het feit dat alles klaar zal zijn voordat de moesson begint is een reden om happy te zijn, nou ja alles klaar er moet nog veel aan gebeuren zoals kozijnen, ramen, deuren en pleisteren - maar het eind is in zicht!
Zondagochtend na het ontbijt en nog wat kinderen gesproken te hebben gaan we met weliswaar een omweg terug naar ons huisje waar we alweer uitpakken, alles opruimen maar vooral denken aan het heerlijke bed dat we daar hebben!
In 1 1/2 week 4 keer op een ander matras is niet bepaald lekker voor je rug - dus gaan we vast een beetje dromen van o.a. een heerlijk dagje strand!
Dat was het weer voor even, als het lukt woensdag de volgende blog!
Ayubowan en Buddhu Saronay ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten