Shelton family

Vandaag hebben we voor het eerst kennis gemaakt met de Shelton family, wat een verdrietige situatie is het daar, vorig jaar is vader overleden, hij was 1 van de beste kleermakers en verdiende goed geld. Er zijn 3 kindjes, de 2 oudsten hebben het erg moeilijk, hun gezichtjes zijn zo triest en de kleur van hun huidjes is zo donker. Zoals wij tijdens verdriet heel wit kunnen zijn worden zij donker. Wat een last op die kleine schoudertjes zij weten drommels goed wat er loos is, een weduwe pensioen is er niet, geld van hun zelf ook niet want ze waren hun huis aan het bouwen. Mooi huis maar te groot en te duur voor ons om het af te bouwen. Om wat geld te verdienen gaat moeder met groenten langs de deur. Vaders moeder van 86 past dan op de kinderen, onvoorstelbaar al zo'n leeftijd en nog zo vief als ik weet niet wat

Er is een klein winkeltje aan het huis gebouwd met een hele inrichting van schappen, weegschaal enz. echter geen korrel rijst, suiker, dahl of iets anders om te verkopen tja geen geld voor een voorraad.

Na overleg met Monika, praten met moeder of ze dit wel in haar eentje aan kan en nog eens na denken nemen we de beslissing om het winkeltje te bevoorraden.

Het gezichtje van de kleine meid klaart op, zij kan immers ook al rekenen vertelt ze trots en zo kan ze haar mamma na school helpen!

                              

                                                           Shelton family

We staan nog even in het winkeltje te praten, Dick is foto's aan het maken en ja hoor een gil een sprong naar buiten want....... er ligt een slang op een plank in de hoek te slapen. Zij liggen allemaal in een lachstuip, ik later ook wel maar op het moment dat ik het zag echt niet. Vindt slangen mooie beesten maar ze moeten wel achter glas liggen - denk nou niet in de grote van 5 mtr haha het was maar een kleintje van een halve meter maar zo giftig like hell.

Het winkeltje is al een hele tijd gesloten en juffrouw slang keek verstoord op - ga maar gauw weer lekker op een tak buiten slapen.

                                  

                                            Boven mijn hoofd daar lag die glibber

                                

                                Er moet natuurlijk nog wel schoongemaakt worden!

                                

                                                      Voorkant van de winkel!

We gaan terug naar Mount Lavinia, een hoopvolle familie achterlatend om in de meest achterlijke file terecht te komen die we ooit in Sri hebben meegemaakt. Overal zijn opbrekingen, gaten, onverlichte obstakels en de meest dicisieplineloze chauffeurs die met zijn 3en op een 1 baans weg rijden. We hebben maar liefst 1-1/2 uur over een stukje van 5 km gedaan, wat zijn we toch blij met Gamini wat een kanjer van een chauffeur!

Wel blij dat we heel thuis zijn gekomen! ;-)

Lekker dagje strand vandaag - dinsdag het Eyecamp in Wedigama.... 5 uur opstaan oeps.