Er zijn 2 kamers bijgebouwd en er is nu ruimte voor het hele gezin, wat een verbetering met waar ze eerst woonden, een kleine hut met nauwelijks ruimte.
Ook erg fijn om te zien dat moeder langzaam aan bezig is met een moestuintje, er staan al boontjes, een soort sla en allerlei kruiden, ook de plantjes doen het goed en de bougainville is aardig gegroeid.
Het is echt een happy family, de kinderen zien er goed uit, op school doen ze het goed en moeder is het stralende middelpunt van het gezin, we verbazen ons er altijd over dat ze met zo weinig middelen het huis schoon houdt.
Als we de foto van sponsor aunty Erna geven wordt die gelijk neer gezet bij het oude zwartwit tv-tje uit het voor ons jaar nul. Ze hebben practisch geen beeld maar het is wel het middelpunt van de kamer.
Janani de jongste staat dicht bij mij en ik voel haar kleine handje regelmatig aan mijn haar, ik doe net of ik niets voel en het wordt een leuk spelletje! Ze snapt er niets van dat mijn haar zo zacht is lachend vertellen we haar de meeste mensen in Europa zachtere haren hebben dan zij.
Moeder vertelt dat een van de meisjes Big girl is geworden en hè wat jammer nou we hebben geen
gouden oorbelletjes bij ons. Dat is immers de traditie dat ze die van ons krijgen als begin van de bruidsschat maar as woensdag zijn we in Pugoda en beloven ze alsnog langs te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten