maandag 14 februari 2011

2e weekend in Pugoda - we zien alle kinderen!

Opnieuw om 6 uur uit bed zodat we op tijd naar Pugoda vertrekken - hebben we de 1e week vreselijk veel regen en kou gehad zo warm is het nu. Het is wel heel erg lekker hoor! Snel even een bakkie doen want de 1e kinderen komen er aan.
Door de band genomen kunnen we zeggen dat het goed met ze gaat en ja natuurlijk "wat zijn ze groot geworden" Nipun is zelfs 1.80 mtr en dat is behoorlijk groot voor Srilankaanse begrippen, heerlijk om te zien dat het zo goed gaat. Een van de meisjes heeft dengue (knokkelkoorts) gehad en dat is een gemene ziekte, het wordt veroorzaakt door een piepklein mugje die overdag steekt. Ze is een paar weken in het ziekenhuis geweest en daarna minstens 3 maanden thuis geweest. Maar ook daarna voel je je heel beroerd en alles bij elkaar heeft het een half jaar geduurd, het ergste vond Sakila dat ze haar examen heeft gemist en nu nog een jaar langer naar school moet! Gelukkig gaat het weer heel goed met haar.

Wat een lange slungel vergeleken bij zijn moeder, ik kan niet van alle kinderen rapportage geven maar dit vinden we zo'n leuke foto dus even een verhaaltje erbij. Hij is erg goed in volleybal en klimt steeds hoger in de wedstrijden. Dus wie weet zien we hem nog eens in het nationale team, uiteindelijk is hij 16 dus komen er nog wel wat centimeters bij.
Met onze aankomend ingenieur gaat het weer helemaal goed en hij is bezig met zijn examens - dit gaat duren tot augustus. Hij weet nog niet precies waar hij wil werken, bij de overheid is hij het weekend vrij en krijgt hij een pensioen maar minder salaris. In het bedrijfsleven veel geld verdienen maar 7 dagen per week werken tja dan hebben we een luxe probleem! Deze opmerking geeft veel gelach en we zijn blij met deze zaterdag - stralende kinderen, moeders die blij zijn met hun envelopje met 3000 rps extra voor het nieuwe jaar en ....... nee het is helaas niet alleen rozengeur en maneschijn!
De verschrikkelijke regen en overstromingen van de laatste maanden zijn een grote ramp aan het worden, de rijstoogst voor 90 % weg, de groenten weg, zelfs wij merken het al in de supermarkt waar we kopen. Dus laat staan in de kleine winkeltjes waar onze moeders hun eten kopen. 
Want er hangt nog iets anders boven het hoofd - heel veel watertanks zijn beschadigd en dat betekend natuurlijk ook dat de wateropslag minimaal is en er dus ook nog eens droogte kan ontstaan - Keep your fingers crossed - laat dit alsjeblieft niet gebeuren!
Om 4 uur zijn we klaar - wat een heerlijke dag was het weer. Vooral die stralende koppies en al die heerlijke plakkerige kleef zoenen!

Zondag ochtend gaan we nog even bij wat oud sponsor kinderen op bezoek - deze keer komen we niet zo vrolijk thuis als vorige week. Nadika heeft net een schattige kleine baby - merken gelijk dat er iets niet klopt, lastig is het altijd in Sri dat er niet gesproken wordt over dingen die niet helemaal goed gaan. Na lang aarzelen komt het verhaal er uit - ze had een vriendje waar ze mee zou trouwen, raakte zwanger en vriendje is hem gesmeerd - einde verhaal! 

Nu even iets heel anders - van de moeder van Maria Felice kregen we wat gebreide dekentjes en truitjes - hoor jullie al denken, wat moet je daar nou mee in zo'n warm land! Mevrouw Alsemgeest is 85 jaar en vindt het heerlijk om dit te doen en geloof ons de moeders en zelfs een oma van 1 van onze sponsor kindjes waren er zo blij mee. Het is 's nachts zo ontzettend koud en wat is er nou lekkerder dan zo'n mooi gebreid dekentje uit Holland!

  


Op zaterdag komen er 3 meisjes om afscheid te nemen, zij hebben examen gedaan en willen liever gaan werken, we sluiten de sponsoring af met een mooi cadeau nl een naaimachine. 
Het is natuurlijk nooit leuk als het afscheid daar is, aan de andere kant betekend het dat ze klaar zijn om aan de volwassenheid te gaan beginnen. Hadden we daar in het begin behoorlijk moeite mee nu zijn we er aan gewend en als we de resultaten zien hoe goed het met de kinderen van toen nu gaat zeggen we alleen nog                                
                           
                                                                  GOEIE REIS!


En of het goed gaat met de kinderen!

Een van de mooiste voorbeelden Shammi en Nimmi - toen ze net geboren waren dachten we allemaal dat ze het niet zouden overleven! Nu zijn het een paar schattige dansende en zingende meisjes geworden!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten