zaterdag 19 februari 2011

Mijn grootste angst.......

is uitgekomen - om de Pugoda weken af te ronden gaan we vandaag met Walter, Indrani en Gamini een dagje op stap naar een van de mooiste tempels - de Ridi Vihara in Ridigama vlakbij Kurunegala. We maken een koffiestop bij het meer bij velen van jullie bekend en .....mijn een voortand breekt  af, al 23 jaar denk ik alsjeblieft niet in Sri Lanka naar de tandarts. Oh wat verschrikkelijk echt ik heb het Spaans benauwd - maar na even nadenken pak ik een stukje kauwgom en plak hem weer vast - rustig blijven en genieten van de mooie dag!



Het is werkelijk een prachtige dag en we genieten van al het moois - krijgen een mooie en duidelijke uitleg en zo waar de de deuren van het heiligste gedeelte worden voor ons open gemaakt. Leuk om te horen van de gids dat wij de 1rste buitenlanders zijn die de tempel bezoeken, het is natuurlijk wel fijn dat je niet door de toeristen onderste boven geduwd wordt maar er zijn ook praktisch geen Sri Lankanen! Wat een leuke schoolreis zou je hier naar toe kunnen maken om zo iets moois te kunnen zien en het verhaal van koning Dutugemunu te leren kennen.


We genieten dus echt van de prachtige en interessante verhalen - het hele complex hebben we voor ons zelf dus is het dubbel genieten omdat je overal zo dichtbij kunt komen.
Na de rondleiding gaan we verder het complex verkennen, ondertussen hebben we veel lol en de narigheid met mijn tand is vergeten, we gaan op weg naar de grot tempel die een heel stuk hoger ligt. 


Het is een hele klim over padjes vol met stenen, wortels enz. als we op de helft zijn blijft Walter achter want het is echt te zwaar en te steil voor hem, Dick en ik zijn blij dat we eindelijk weer eens in beweging zijn en genieten dus dubbel op.



Voordat wij door klauteren maakt Gamini nog even een foto van ons op de rotsen. Op een gegeven moment is er haast niet meer op de echt steile rotsen te lopen maar met veel gelach komen we uiteindelijk bij de mooie stupa aan en kunnen we van een prachtig uitzicht genieten!

                            

Na een gebedje voor al onze zieke vrienden en kennissen gaan we weer terug - hadden wel tegen Walter gezegd "nou tot volgende week" maar dat doen we natuurlijk niet. Gamini heeft hem op gehaald en wij komen er achter dat we met een trap ook naar boven konden - nou ja Kamak nehe (maakt niet uit) we hebben met zijn allen lekker geklauterd.


We gaan terug want het is zo'n dikke 3 uur rijden en de wegen zijn door het slechte weer van de laatste tijd bar slecht dus even door karren is er niet bij.
Tot onze grote verassing heeft Indrani een overheerlijke picknick in elkaar gezet en komen er mandjes, bordjes en zelfs een paar stoeltjes uit de achterbak - echt Indrani altijd zorgen en mensen verwennen.



Na een heerlijke rice & curry gaan we verder om in Pugoda Walter en Indrani thuis te brengen, koffer inladen en na een bakje koffie gaan we door naar Mount Lavinia.

Onderweg begint het tandartsspook weer op te spelen, allemachtig wat moet ik nou - mijn vieze kliniekenfobie is groot want we hebben natuurlijk meer dan genoeg gezien en meegemaakt.
Maar dan komen Gamini en Dick met een voorstel - ik huiver en twijfel wahhhhh ik wil dit niet, maar het moet want ik kan moeilijk 5 weken met een afgebroken tand rondlopen. Ok maar als ik het niet vertrouw gaan we weg - prima zeggen ze grijnzend want samen zijn het 2 handen op 1 buik.
We komen bij een kleine brandschone dental surgery aan met verschrikkelijk aardige mensen, een jonge tandarts die duidelijk uitleg geeft, verteld exact wat er gedaan moet worden, dat alles goed gesteriliseerd wordt en hij weet mij te overtuigen!

Let wel het is zaterdagavond kwart over 7! Waar kan je in Nederland zo een praktijk binnen lopen?

Om een lang verhaal kort te maken - mijn kroon zit weer prachtig met een klein pennetje aan mijn wortel vast en het voelt prima, geen pijn en volgens de tandarts zit het zeker nog wel 25 jaar vast haha.
Nou dan kom ik zowat weer terug in mijn volgende leven.

Alle gekheid op een stokje - wat zijn we allemaal opgelucht en het is een lekker gevoel dat de tandarts fobie de kast in kan enne........ voor de komende Srilankagangers - het adres van dr. Mayura staat genoteerd - dus geen angst meer voor de tandarts in Sri Lanka - dat zit wel goed.
En wat koste die grap helemaal? Slechts 50 euro!

Ik ga stoppen het is inmiddels twaalf uur en we rollen om van de slaap - morgen pakken en lekker eten bij Gamini en zijn gezin om maandagochtend vroeg te vertrekken naar het ziekenhuis in Galle om Priyantha te bezoeken en daarna

VAKANTIE!
                                      met een heel klein beetje werken
Hartelijke groeten van Dick en Marita

ps. Sorry aan alle skypers - ik kon echt niet antwoorden anders was het misschien wel 2 uur geworden! Hoop tot morgen




Geen opmerkingen:

Een reactie posten